Zo paardvriendelijk mogelijk opvoeden
Het lijkt antropomorfistisch maar eigenlijk kijk ik naar paarden zoals ik naar mijn kinderen keek. Ik wil het beste voor hen : het meest paardvriendelijke wat betreft huisvesting, verzorging, de minst mogelijke stress, … maar ik wil ze ook opvoeden. Zoals ik vind dat mijn kinderen zich moeten gedragen in de supermarkt en op restaurant, wil ik dat mijn paarden zich gedragen in de omgang en als ik op hun rug zit. En natuurlijk hou ik rekening met hen : je gaat niet naar een sterrenrestaurant met een 3 jarige, en flink zijn resulteert in het krijgen van een speelgoed, maar je gaat wel uit eten met een 3 jarig kind.
Samen dingen ontdekken
Ik wil dus echt wel dingen doen met mijn paard : dressuur rijden, buitenritten, op trektocht, op wedstrijd, naar zee, naar de bossen, …Dit wordt allemaal gradueel opgebouwd, zodat er zo min mogelijk stress mee gepaard gaat, maar ik vraag wel altijd ietsje meer. Wat dan royaal beloond wordt. Zo krijg je paarden die echt hun best doen, en daarna zelf fier zijn over hun prestatie. Ik ben er echt van overtuigd dat een paard meer mentale en fysieke uitdagingen nodig heeft dan enkel op een wei staan. Versta me niet verkeerd, voor hun welzijn moeten paarden op de wei staan en niet 24/24 in een stal. Maar daarnaast hebben ze ook nog andere afleiding nodig.
Een andere aanpak
Ik doe dus vrij conventionele dingen met mijn paard, alleen doe ik mijn best om dit op een zo paardvriendelijk mogelijke manier te doen. Dat betekent dit concreet :
-
-
- alles in zeer kleine stapjes verdelen
- hem veel te belonen voor elke moeite dat hij doet, maar wel steeds iets meer vragen
- alles opzetten voor succes : de omgeving, zijn gemoedstoestand, …
- 1 kriterium tegelijk te trainen
- mijn training aanpassen aan zijn feedback : dit betekent concreet gezien hebben dat hij iets moeilijk of niet fijn vindt en in functie daarvan de volgende stappen in de training aanpassen
- inventief te zijn in mijn trainingsstrategieen : als iets op één manier niet lukt, probeer een ander, of train eerst andere dingen
- gebruik maken van de goodwill bankrekening : eerst moet hij je vertrouwen en moet het fijn zijn om bij jou te zijn, pas dan kan je hem vragen om zichzelf te overtreffen
- en natuurlijk zo duidelijk en consequent mogelijk zijn in de training, wat dus ook kan betekenen mezelf in vraag stellen
-
Een paard is voor mij niet zomaar een wezen dat maar moet ondergaan wat we hem presenteren. Een paard mag bij mij gerust feedback geven over hetgeen waar we hem aan blootstellen en dan gaan we daarover negociëren. Om weer de vergelijking met kinderen te maken : als mijn kind niet naar school wil gaan, ga ik dit niet toelaten, hij zal naar school gaan, maar ik zal wel graven naar de waarom hij niet graag gaat. Heeft hij geen vriendjes? , is de leerkracht niet leuk? Is het te moeilijk of te gemakkelijk? En ik zal mijn uiterste best doen om deze dingen beter te maken en zo zijn motivatie om naar school te gaan weer wat groter te maken
Zo passen de dingen die ik doe in elkaar :
Grondwerk heb je nodig omdat je aan het trainen bent vanaf het moment dat je bij je paard bent. Dus ook als je gewoon naar hem toe gaat op de wei of aan de hand gaat wandelen. Als je de mechanismen die daar spelen onder de knie hebt , kan je deze gebruiken om via grondwerk meer te doen dan het strikt noodzakelijke om te kunnen rijden.
Clickertraining is superkrachtig om iets te trainen. En geef toe, ook al ben je geen clickertrainer, je geeft soms toch wel een snoepje aan je paard. Wat clickertraining eigenlijk doet is jou uitleggen hoe je dit snoepje optimaal kan inzetten voor een maximaal resultaat .
Centered riding® kadert dan weer in de filosofie van ‘set it up for succes’; als ruiter moet je proberen het zo makkelijk mogelijk te maken voor je paard om het goede gedrag te vertonen onder het zadel. Dit wil zeggen : niet in de weg van de beweging zitten, op het juiste moment je hulp geven, in evenwicht zitten, …Centered Riding helpt ruiters hierbij